16 Eylül 2011 Cuma

Anıları Tsunami bile Silemez

Deprem bölgesindeki fotoğraf albümlerinin öneminden daha önce bahsetmiştim.İnsanların elinde geçmişlerinden kalan tek şey olduğunu düşünürsek hiç azımsanacak bir şey değil bence.

Deprem bölgesinde bulunan albümleri ayakta kalan bir binada toplamışlar.Toplanan albümlerin kimin olduğunu anlamak zor olduğu için temizlemeye karar vermişler.Önceleri bir kaç kişi ile başlayan bu yolculuk yahoo sitesinde haber olunca tüm ülkeye yayılmış.
Suzuki bey (sağdaki) Fukuroi şehrinde bir fotoğrafçı.Deprem bölgesi için bir şeyler yapmalıyım diye düşünürken habere denk gelmiş.Mesleği ile alakalı olunca hemen iletişime geçmiş deprem bölgesi ile ben de yardım etmek istiyorum demiş.Onunla konuştuğumuzda benim yapabileceğim en iyi şey buydu dedi.Deprem bölgesine giriş yasaklanmıştı,hem izin alabilsem bile ailem,işim burda olduğu için en fazla bir kaç gün kalabilirdim ve her defasında gidip-gelmek maddi açıdan da beni zorlardı dedi.
Deprem bölgesinde toplanan albümler Suzuki beye yollanıyor.Suzuki bey gönüllülerle temizleyip geri gönderiyor.


                 


 Gelen kişilerin tamamı gönüllü herkes haftada 1 gün yardıma geliyor.
 Deprem bölgesinden gelen kolilerin ücreti,kullanılan eldiven,maske,poşet ve zarf gibi ürünlerin parası da gönüllülerden karşılanıyor.
 Ortam aslında çok üzücü çünkü önünüzde bir çok güzel anlarda çekilmiş fotoğraflar var ama belki de sahipleri gitti.
 Suzuki beye bu fotoğraftaki herkes gittiyse ne olacak bu fotoğraflar diye sorduğumda.Kuzenleri,komşuları,akrabaları illa ki sahip olmak isteyen biri çıkacaktır dedi.
 Önünüzde düğün fotoğrafları,bebek fotoğrafları beni çok etkiledi.Gözlerim dolu dolu yardım ettim.
 Suzuki bey dedi ki benim mesleğim fotoğrafçılık bu sebeple fotoğraf benim için önemlidir.Ama bu tsunami herkese bana bile bir ders verdi dedi.Deprem bölgesine gitmiş ilk defasında kendini tanıtmak için o zaman bir odada fotoğrafları temizlerken gelen insanları görmüş.Burada fotoğrafların yıkandığını duyduk acaba bizimkiler de var mıdır diye sormaya geliyorlarmış.Düğün fotoğrafını bulmuş biri eşini bulamıyorken.
 Kimileri de fotoğraflarımız olsun yeniden başlarız elbet.Geçmişi unutmamalıyız demişler.


Tsunami herkese bir şeyler öğretti.Umarım unutulmaz bu ders.

Suzuki beyin bloğu 

Suzuki beyin youtube kanalı

Ve önceki fotoğraf yazılarım 1 -

16 yorum:

  1. Gözlerim dolu dolu okudum... Seviyorum Japonların düşünme şeklini...

    YanıtlaSil
  2. Ne hissedeceğimi şaşırdım.

    YanıtlaSil
  3. Çok üzücü ya.
    Ve bu insanların yaptıkları ne kadar önemli bir iş!

    YanıtlaSil
  4. Videoyu izlerken ve sonrasında yazıları okurken tüylerim dike diken oldu.Allah onlara sabır versin bize de ders.

    YanıtlaSil
  5. postu okurken ve o videoyu izlerken öyle etkilendim ki.. Serra yaptıklarını o kadar kıymetli kii..VE senin bunlardan bizi haberdar etmen..ÇOK teşekkür ederiz,yaşanmışlıklara bu kadar kıymet veren o gönüllülere ve bunları bize aktararak bu duyguları bize de yaşatığın için sonsuz teşekkürler..

    Belgesel tadındaki etkileyici videon harika olmuş bence sen kesinlikle kültür belgesli sunmalısın..Biliyorum bunu bir gün yapacaksın..

    YanıtlaSil
  6. Emeğinize sağlık, çok anlamlı ve bir o kadar güzel bir paylaşım olmuş. Orda olup yardım edebilmeyi çok isterdim.

    Sanırım insanlık denilen olgu tam olarak böyle bir şey oluyor...

    YanıtlaSil
  7. çok güzel düşünülmüş,,tebrikler!!bir tek fotoğraf dünyalara bedel olur yeri gelince,,insanlık dersi işte bu...!!

    YanıtlaSil
  8. dugun fotografini bulmus biri esini bulamiyorken. ne kadar onemli, degerli bir caba gosterdiklerinin kaniti heralde...

    YanıtlaSil
  9. Çok anlamlı bir post olmuş,tüylerim diken diken oldu okurken.İnsanların yardımlaşmalarına,beraber hareket etmelerine hayran kaldım.Mutlaka herkesin görmesi gereken bir dayanışma örneği.Tayfunun mal olduğu can kaybına da çok üzüldüm.En kısa zamanda toparlanırlar inşallah.Bizimle paylaştığın için teşekkürler.

    YanıtlaSil
  10. canım ülkemde insana bu kadar değer verilmiyor:(

    YanıtlaSil
  11. Fotoğraflardan çok etkilendim :(

    http://santiyeningulu.blogspot.com/

    YanıtlaSil
  12. Gerçekten birinin bunu düşünüp sonra da faaliyete gecirmesi cok guzel gercekten insan evini herseyini kaybettikten sonra geri gelemeyecek tek sey fotograflar onları bulup temizlemek ne kadar düşünceli bir davranış umarım tüm fotografları sahiplenecek birileri çıkar sahipleri yaşamıyor olsa bile..

    YanıtlaSil
  13. bu nasıl bir incelik hassasiyet . içim buruldu feci şekilde .Fotoğraflar , yaşanmışlıklar yokolup gidenler gerçekten hüzünlü bir hikaye .

    YanıtlaSil
  14. off :( allah sabır versin o ailelere. çok çok üzücü. ve gönüllüler çok önemli bir şey yapıyorlar, ne güzel.

    YanıtlaSil
  15. Merhaba.
    17 Ağustos 1999 dan 2 gün sonra bahçemize yıkılan komşu bloğun enkazından albümleri,saçılan fotoğrafları ağlayarak toplamış,bahçe duvarının üzerine dizmiştim.Belki gelip arayan olur diye ...

    YanıtlaSil
  16. bloğunun en iyi post'u! 1 numarası bence... konu, senin sunumun... herşey... eline sağlık

    YanıtlaSil

Vakit ayırıp fikrinizi belirttiğiniz için teşekkürler
Hakaret veya konu ile alakasız olmadığı sürece bütün yorumlar yayınlanır

Sevgilerimle
Sergül